Refrein:
Sjefke es terök met unne knapzak oppe rök
Hae gieet met ziêne schat, noow dri-j daag nao de stad
Gae zeetj un prîl gelök, asdet ze kusse
En nemus kan det leefdjesveur nog blusse
Sjefke es terök, gieet met z'n maegtje noow op paad
Vurkledj as kloon, weurdj ut noow eederen aovundj laot

Hae woor zjuust opgesteege, toen krieeg e last van vleege
Reep nao de stjoewardes, 'Zegk, ick heb last van stress'
Mer moog ich dich wat vraoge, ich wil dich echt neet plaoge
Zegk gieese mej nao Wieërt, dan veul ich mich verieerdj

Asdet ich op wil knappe, dan gaon ich altiêd stappe
Gedaon esj met de stress, met dich mien sjtoewardes
gaon vae dan lekker fieeste, zjuust wi-j auch de mieeste
Dan hebbe vae pas lôl, gaon lekker uut de bôl

En 's nachts pas toês gekaome, motte vae ieerste bekaome
Mer dich mien stjoewardes, wets dan waat fieeste es
Al besse snupverkaoje, dich bes neet mieer te haoje
Want dich huls van plezeer, dus gaon ve mêrrege weer