Refrein:
Eine kieër in mien laeve wil ich sjöttekeuning zeen
De vogel dae mot draaf jao dit jaor sjeet ich 'm aaf
En mien vrouw det wüërd de sjoonste keuningin
Eine kieër wil ich sjöttekeuning zeen
Eine kieër in mien laeve wil ich sjöttekeuning zeen
De vogel dae mot draaf jao dit jaor sjeet ich 'm aaf
In det keuningszilver höb ich toch zo'n zin
Eine kieër wil ich sjöttekeuning zeen

Jaorelang loup ich al mèt biej de sjötteriej
't-is mien laeve, hert en zeel, bön d'r altied biej
Woor penningmeister vaandeldraeger en ouch bieleman
Mer keuning det woor ich nag neet det kump d'r nag waal van
Dit jaor is 't zoeëwiet, ich waer keuning det wüërd tied

Altied höb ich mèt gedaon veur de hoogste ieër
Mer dae vogel wol 't neet probeer 't kieër op kieër
En ouch aan't buffet kin ich neet zègke ich bön slech
Misjien kwaam 't waal door 't beer misjien gewüën get pech
Dit jaor is 't zoeëwiet, ich waer keuning det wüërd tied