Refrein:
Sjérke dee wôl de wiet kwiet,
en her wét wel boe nao tôw.
Sjérke dee wôl de wiet kwiet,
dat zeet heer zellevers aon zien vrôuw.
Sjérke dee wôl de wiet kwiet.
D´n damp de sjteig höm nao de kop.
Sjérke dee wôl de wiet kwiet,
en wie los heer dat noe op?

Heer wôl 't goon verplaotse, roond um us aaijt Mestreech.
Heer vindt 't heij neet oet zien, de sjöpkes moote leeg.
Heer wét nog wél gét plaotkes aaon de otooweeg,
van Meersse to in voere, heer wach nog op greun leech.
´n Grémke door de veurdeur, ´nne kilo achterum.
Dat heet heer goot gesjoote, jao Sjérke, dee is sjlum.

Geine mins bring'k heum noch vaan zien sktök, heer is daan recht door zie.
Gaot mér kieke op de Vinkesjlaag, dao vind´ste ouch niks mie.
De sjtroom, dee gét weer gans gewoen, de sjeurkes ligge plat.
De beüt, die goon ouch ...??? ... dat heet heer goot gelap.