In 't vaere land Ecuador, woënde ein Senôr Klores.
Dae had 'n uigske op Dolores, de dochter van d'n toreador.
's Aoves beej heldere maon, brach hae um en serenada,
'Caramba', reep toen ziene Pipa, is det nôw haos gedaon ?

Refrein:
Waal nôndepié .. waat eine sores,
waat môt dao boete dae Klores.
dae bliëf aaf van mien Dolores.
Anders liër ik um ens mores.
Waal nôndepie.... zag zien pappie.

'Sacramento', reep dae torero, kwaam furioso oet zien casa,
en schoot de Senôr met zien pistola de poento van ziene sômbrero.
De guardia kwaam toen pronto en waat waas 't resultado,
in de nor zông de torero vol sentimiënto:

Senôr Klores zoot kontento met Dolores in de villa,
hiël intimo op de sofa, en det vônd 't magnefico.
Kores koch van de guardia uno completo clementia,
veur Dolorus ziene Pipa, en dao zông: 'Hiep hiep hoera !'
Waal nôndepie.... waat eine sores, luuster ens heej Koekelores,
neem gerös maar mien Dolores, want det liërt dich dan waal mores.
Det wet waal wie.... nôndepie.