Vastelaövindj, dae is noe weer, daag van wawwel en vëul plezeer.
Make erm en riek, oppe feep ei stök meziek.
Trekke den ei kemiek gezicht, spraeke wartaal wie ei klein wicht.
Springtj lanchendj en blie, jonk en aöd, zie aan zie,
door oss schoean Kwiebusriek.

Refrein:
Al la, groeat en klein, ederein,
woea ei bitje pit in zitj,
zing en schjoonkel noe 'ns mit.
Neet allein, oppe bein, alle zorg vanne baan.
Ein, twieë, drie, pak noe aan, schjoonkel mit.
Ein, twieë, drie, pak noe aan, schjoonkel mit.

Trui, dët zag taenge ziene Jan: 'Schjoonkele zëk, dao haö ich van.
Veul mich werm en blie, as dich duuts zoea in mien zie'.
Jan zag lachendj wie ei groeat schjaop: 'Ich schjei oet, want noe höb ich slaöp'.
Mër Trui kirtj den: 'Jan, waat meuks dich der toch van ?
V'ruit, noe nog eine kieër'.