Ik woel det ik op water kós loupe en dit dich zeen ligge op ut strand.
Dich geneets van de straolende zón, en in geneet van dich.

Ik woel det ik op wolke kós driève en det ik dich ónder mich zeen staon.
Ik steur dich ein baodschap met de wind, jao, dich luusters nao mien
leefdesgedich.

Refrein:
Zoeë zit ik oore achterein allein.
Ik druim van dich d'n gansen daag.
Ik fantaseer, zing met dien leedjes mei.
Kóm veul die vlinders leef Sarah.
Kóm Sarah, kóm Sarah.

Ik woel det ik door moore kós loupe en det ik stiekum naeve dich lig.
Ik speul met dien haor en bewonder dien moeëj gezich.

Ik woel det ik de nach kós verdrieve, zoedet ut noeëts mier duuster is.
Ik plök met dich d'n daag jao dich straols as ut morgeleech

Kóm Sarah - Sarah - Sarah.
Kóm veul die vlinders, Sarah.