Refrein:

Hie kump ’t fièske van ’t jaor,
veer gaon ’t same viere!
Ederein is d’r veur klaor,
veer gaon ’t same viere!
Geine eine maak bezjwaor,
veer gaon ’t same viere!
Vier de leefde, vier ’t laeve,
vier de lach en vier de traon.
Vier ’t door dich gans te gaeve,
vier ’t same en laot dich gaon!

Couplet 1:

Dae’n eine vastelaovesgek dae sjpiet zich in de heng,
en geit nao zien ontbijt mèt sjpek en ei weer aan de geng.
Hae wèt dat d’r gein fiès óntsjteit es eine neet begint,
en zaet “mien plan dat sjlaag geheid, d’n aanhouwer wint.”
Hae haet aan ederein en alles sjiet.
en sjrièf ’t oet: “noe kump de sjoanste tied!” 

Couplet 2:

Dat wat begint mèt eine gek, dat weurt al ummer miè,
en kriet al rollend väöl effek, wie ’n belke in de sjniè.
Dae bal dae ’n lawine weurt, dae dendert op ós neer,
tot ederein weurt mètgesjleurd in dae sjlinger van plezeer.
En geine is de houte in de boet.
meh honderddoezend kaele brölle oet: 

Brug:

Dao sjteit nog eine aan de kant, dae lièt ’t köpke hange.
Dem sjnap v’r effe bie de hand, dae mót v’r effe vange.
Wae nieks van vastelaovend sjnap, noe bès toch neet zoa sjoe.
Kom op en zèt dae’n ièsjte sjtap, dan kump ’t vanzelf nao dich toe.