Noe teen auch de reuskes gaauw weir dao.
Ich vènj de sjtruuk al vol knupkes.
Ze pruive medein al de zònnesjien,
op hun geverfde lupkes.

Zoo heerlik geit weir 'et laeve aan,
van de zoomermaonje, de klaore.
Es alles zich verlostige maag,
verjòngerd wie nuu gebaore.

Waat kummer ich mich òm de dööresjtruuk!
Geer dööres, geer hartelooze...
Ich weit, - is eimaol de zòn weir dao,
mog mer allein mee van rooze!