Rap vuur de mama

Tekst: 
Ummer d'r Neaver
Muziek: 
Ummer d'r Neaver
Artiest: 
Ummer d'r Neaver
Album: 
Ummer d'r Neaver - 'Made in Limburg' - Marlstone Recordings bv CDL9225
Plaats: 
Kerkrade
Jaartal: 
1998

Ich bin d'r repper Sjir, en d'r repper Sjef,
en dat udder doa, d'r Sjeng mit zieng jroesse heng.
Die hant vuur uuch jet ineejedriend,
de wöad zunt echt, de milledie , die is jeliend.
Me ken och zaage, dat vier ze os hant jeklouwd,
Dat is toch ejaal, drieen miech nog ins ronk.
Sjwiech doe, doe has al jenog verzouwd.
Vier zint hei um tse viere, dat os mama is jetrouwd.

Zoeng viëtsieg joar jeleie, jong, woa jeet de tsiet doch hin,
mar ee paar weche noadat iech jeboare bin.
Man, wat sjteest doe noe tse kalle, ja, wat deet 't d'r noe tsouw.
Vier zint hei um tse viere, dat os mama is jetrouwd.

Joa, dat wees iech, mer tsouwvellieg vool miech die jedanke i,
en wat miech vuure in d'r monk ligk, dat bliet miech nit mie drin.
Sjeng, da hot dieng moel opee, en kal nit mie d'r durch.
Vuur uvverlas has doe mit dieng jeboarte al jezurgd.
Vier zint hei um tse viere, dat os mama is jetrouwd.

Mer wen iech nit woar jeboare, woar os mama noëts jetrouwd.
Iech zag 't diech nog inne kier: doe hilst d'r monk, iech hüer nuuks mie.
Vier zunt hei vuur os mama leef, als zingend kado, na estebleef.
Vuur diech zint vier hei al beiee, noe pakt uuch vas bei erm en bee,
en zinge op dieng trouwerij, oane heure Sjeng, dat is de jrüetste zouwerij.
Iech zaan 't diech noe de letste kier: doe hilst d'r monk, iech hür nuuk mie.
En sjtil diech doa mer aa jen zie, munke opee, sjtank sjtil en sjwiech.

Vier zint hei dus beijee vuur os allerleefste mam,
de allerbetste mamma, dietste diech mer wunsje kens.
Tantes, nonke, al vuur diech beijee,
ze pakke ziech vas bei erm en bee.

Joa, dat wool iech effe zaage, want vier zint ja nit kompleet.
D'r nonk Joehn kan nit komme, zoe wie in de tsiedonk sjteet.
Want iech zag noch an d'r Sjir en och d'r Sjef hat 't jehoeëd,
iech zag: haste 't al jeleze, d'r nonk Joehan dee is doëd.
Iech zaan verduld, dat is toch joamer, want wat vange vier noe aa,
mit al die lekker brüedsjer en die jroese sjtukker vlaam.
Mannoman, dee man koeët ese, mit ing sjuur va inne monk.
Mer wat wilste, hee is doëd en dat is nit zoe jezonk.

Jong, noe sjwiech ins effe, wat huits doe diech noe werm droes ?
Iech zag alling mer an de luu: d'r nonk Joehan, dee is doëd.

Ja, dat wisse vier allang, hot jevelligs dienne monk.
Vier wille wier mit repeteere, hot noe op uvver d'r nonk.

Kiek, iech zag mer zoe, iech zag 't liecht miech wirkliech nit jezonk,
zoevul ese, zoevul drinke, zicher wenste dik en ronk bis.
Want iech wees noch jot, iech houw ins inne honk,
joa, jehold oes 't asiel, en dee woar och nit mie zoe jonk.
Dee oos blikker vol mit sjappie, va dee jans jezonge kui.
Och, 't woar ee prechtieg deer, alling ee kling biesje tse sjui.
Hei en doa misjien och noch ee losjerammeld sjruufje los,
mit zie biesse en zie sjnappe noa de jonge va de pos.
Mer alla, zoe woar d'r Joehan nit, nit dat iech 't wis.
Ne, iech han nog noëts jehoëd dat hee ziech an de luu verjreep.
Ne, ne, ne, doavuur waor hee doch inne vul tse jouwe maan.
Doch wal joamer dat e nit mie mit os dreie laache kan, wa.

Hod miech vas en los miech nit mie los.
Iech drien um d'r nak um, ich brech 'm d'r hoas.
Iech ouw hem jeliech ing reët op die moel.
wat is dat e udder, wat is dat ing noel.
Wat sjtut uur noe tse kalle, wat deed 't er noe tsouw.
Sjwiech toch ins effe, hod d'r monk ins tsouw.
mit al dat jezeever verjoos iech 't nog bouw.
Vier zint hei um tse viere dat os mama is jetrouwd.

En doe, doe has ozze rap verzouwd !