Polonaise i Kirchroa
Och, doe wits wal wie dat jeet, went me noa ee fes-je jeet,
dan zitst me doa wie inne hootsere kloas.
En dan vingt de moezziek aa, jidderinne kiekt ziech aa,
al flot huurt me 't tiekke van de moas.
Ieësj nog toeppe mit d'r vinger en dan sjtampe wie de kinger
en dan jeet 't richtieg loos.
Polonaise in Kirchroa
en inne jeet vuuróp
en de res kunt hingedróp.
Polonaise in kirchroa,
de janse sjtad die kunt diech hingernoa.
Kom, noen los ós polonaise hei joa.
Joa, 't is ja allerhand, kiek doa jeet de patetant,
de oom, d'r oop, d'r neëf en óch de nieët.
D'r pap sjnapt ziech de mam en 't sjwester maat tamtam
en d'r broar deë ziech ins janit lómpe lieët.
En 't bliet óch jinne hinger van de allerletste kinger
en dan jeet 't richtieg loos.
Is de vasteloavend doa, los ós dan d'r maat ópjoa,
en doa maache vier de allerlangste rei.
Joa, vier hant de jrüetste sjpas, hant ós bij de sjouwer vas,
en zinge, jüche, laache bleud derbij.
Joa, dat zunt noen van de dinger, inne vuur, d'r angere hinger
en dan jeet 't richtieg loos.