Poëzie
Tekst:
Ben Verdellen
Muziek:
Ben Verdellen
Artiest:
Ben Verdellen
Plaats:
Blerick
Leep ik met dich zie aan zie dan veulde ik mich bliej en zoë tevreeje
Sôms zôngs dich ein melodie gevöld met poëzie oët 't verleeje
Maar 't hede duit mich dök zôn pien, kôs 't toch wie vruuger zien.
Refrein:
Köm teruuk want ik hald nog steeds van dich,
haat draag ik neet in mich mei.
Misschien hils dich auk nog waal van mich ?
Kiër op kiër, miër en miër,
zeen ik dich in al mien druime.
Steeds as ik de stad in gaon,
dan blief ik efkes staon.
Ik veul dien hand dan,
kiek ik in ein winkelroët,
dan zeen ik weer dien snoet.
Ik snap d'r niks van,
de verbeelding die dan in mich sprik,
det is waat mien hert zoë brik.
Spraek de moeëje weurt toch nog ens oët,
schrief ein ode op pepeer.
Net zoë kleurriëk wie unnen blomentros.
Schat ik heb dich toch zoë gaer.