pikkatrillaz- wiekend in de heeg

tösse grónsveld, de a twie en de aw meuleweeg
lik de boetewiek mèt de naom de heeg
vriedagmiddag al zoe rónd ‘n oor of vijf
es iech in de spits stoon, wèt iech wat miech drijf
tot die gekke fratse, ‘t is weer wiekend in de heeg
wat steit er te gebeure, wee krijg ze noe geveeg
toes aongekómme stoon iech mèt de gaste op ‘t plein
toch is edere daag geliek, ze höbbe us aon ‘n lijn
este zestien bis loerste toch get aanders nao ‘t leve
daan zien d’r zoeväöl dinger boeste nao kins streven
mer iech bin jóng van jaore, laot de mood noets zakke
dus kóm mèt nao de boeckel, laote veer us nog eint pakke
de luij dee zègke dèks, jóng weur toch ‘ns volwasse
mer iech wèt dat iech leef terwijlstiech altied mós passe
is ‘t wiekend aongebroke, joog iech ederein op stang
zing iech zjang, zjang, zjang, iech höb veur geine bang
al ‘t glitsetig gedierte dat hijj róndlöp in de buurt
iech krijg de stupe van ‘t lache, tot iemes ze wegstuurt
dink veur totste begins, de bis toch gein stóm krök
drink veur totste begins en d’n wiekend kin neet mie stök
mer laot iech diech waarsjouwe, loup miech neet veur de veuj
want ‘t weurt ‘n pertijj stoete, en iech stoet diech mèt ‘n keu
diech zèks ‘t spreke is gemaak mèh ‘t doen is de zaak
beter geefste miech gein gelegenheid tot vraak
kerels zoe wie diech, lier iech alle peskes
en keigelste sóms um wie e leeg beer fleske
dan laot iech diech ligke en geef diech nog ‘ne veeg
noe wètste ‘t dus zeker, ‘t is weer wiekend in de heeg

ederein in mestreech, doech noe mèt flinkeweeg
kroep oet dee sjöllep, ‘t is weer wiekend in de heeg

‘t is wied nao middernach, iech bin zoe gek wie e raad
kóm oet de hèl gekrope mer ‘t heet miech niks gebaat
iech loup euver straot, ‘t geit miech dun door m’n derrem
mèt al mien sjörrekestreke bin iech nog ummer straoterrem
iech höb zin um te koejónere, iech höb zin um te goon
um mèt d’n dikke klöppel iemes de herses in te sloon
luij zègke dat is e mónster, luij zègke dat is gein mins
weurt ‘t roed veur de ouge, wèt iech totstiech miech neet mie kins
sóms liek ‘t of ‘t leve miech heet gebroke
es iech weer ‘ns ‘n snótsneus in ziene bmw zeen vloke
eder heilige krijg z’nen daag, wienie is dat oets gebäörd
wat is ‘t fijn verdeild, wienie is ‘t eindelik mien bäört
doech toch neet zoe negatief is wat de luij miech zègke
mèt ‘t wiekend kómme aander dinger um te checke
es iech ‘ns sjöddel aon de boum, mesjiens valle dan get pere
en höb iech veerentwintig oor per daag get te vertere
eedere vriedagaovend heet kop noch start
eeder wiekend in de heeg is slech veur mien hart
‘nen walm van rouk drijf bijj de boeckel nao boete
de klok sleit ein, noe begint dee aw kloete
iech loer nao binne door de vinster en dat doon iech toch zoe gere
höbste ‘n groete bavvie, zal iech diech de wammes smere
‘t is weer wiekend in de heeg en ‘t gebazel is begós
al dee sjele wawwel kómp mèt de gram sós
mer iech doon dao neet aon mèt, lèk diech get was op de kop
dan bazelste neet mie mèt e glaas teväöl op
mesjiens dinkste bijj d’n eige, gas wat biste aon ‘t lulle
mer iech bin gein hol vaat, iech kin de geetsjes völle

©pikkatrillaz/ original sjengstas/ shc 2004