Peutsje baaje in de baakoel
Tekst:
E. van Cann
Muziek:
P. Thissen & M. van Cann
Artiest:
Album:
'Hiej kaak Hirkebosj'
Plaats:
Herkenbosch
Jaartal:
Ut woar d'r zo röstig en sjtil, tiepies dörps, gans zônger franje.
Idderein kôsj idderein, ut woar ein ongerein.
Refrein:
Daen tied is veurgoud gewaes, noe is ut d'r hortig en drök.
Inplaats van Baakoel is ut Elfenmeer, maar de herinnering blief.
Es de zon sjient op de Meinwaeg, peutsje baaje in de Baakoel.
Es de zon sjient op de Meinwaeg, peutsje baaje in de Baakoel.
Doa is toch nieks wat sjoonder is es peutsje baaje in de Baakoel.
De voetballers van S.V.H. dinke auch nach truuk aan daen tied.
Wasje deij men zich in ein komp, mit water oet de Baakoel.
In de zomer, zo aaf en toe, waerde ein ploensjke gewoag.
Badmeister Sjeng waakde degelik, verzoepe woar ech neit muigelik.