Pej mien Pej
Tekst:
Martien Tonnaer
Muziek:
Piet Aben
Plaats:
Pey
Refrein:
Pey, Pej, alaaf, doe bös 't sjoonste oppe waereldj.
Pey, Pej, alaaf, doe bös 't sjoonste op dees aerd.
Pey, Pej, alaaf, ich ruul dich noatj mit nemes,
want doe, mien Pej, doe bös mich alles waerd.
't Sjoonste oppe waereldj höb ich al bezôch.
Al waat ich dao zoog, woor nog neet genôg.
't Sjoonste oppe waereldj, van Peking tôt Paries.
Mer es ich weer op Pej aan gaon, den zèng ich dees wies :
De ganse groate waereldj reis ich hieël dök rôndj.
Al die prach en praal lap ich aan mien kôntj.
De ganse groate waereldj zeen ich es Pejjer poet.
Mer es ich weer op Pej aan vleeg, den sjrieëf ich 't oet :