Refrein:
Pak mich vas, kiek mich aan of zuus te mich neet staon ?
Pak mich vas, kiek mich aan en lach ens mit ein traon.
Weer gaon het weer belaeve, het laeve doertj mer aeve.
Weer houwe op die trôm want anges is de vastelaovendj ôm.

De Vastelaovendj is ter veur öm same droet te gaon.
Het drejt van hot nao haar, doe moogs den auch neet blieve staon.
Biej 't hosse en sprènge geit 't meistel erm in erm.
Das neet allein plezerig mer toch auch nach lekker werm.

Het Peyerlandj bewaegt alweer, men is in rep en roer.
De ouje en de jónge gaon op de vastelaovestoer.
En de jonges mit de maedjes, langsaam sjuuve die biejein.
Ze kieke zich ens leef aan, mit de muulkes taegenein.