Refrein:
Weej hebbe paerdsgelök, det weej in Venlo woëne.
Weej hebbe gelök, det weej in Venlo zien..
Veural mit vastelaovend, zien weej heej in de boëne,
en struimp 't Venloose blood, wies in de groëten tiën.
Weej hebbe paerdsgelök, det weej Reubezekskes zien gewaore.

Wie ik ter waereld kwaam, det is al lang geleeje,
toen kreeg ik eine naam, daomei waas ik tevreeje.
Waat hiel belangriék waas, waas de naam al van de stad.
De stad heej aan de Maas, ik heb gelök gehad.

Auk dich en dich en dich, geej ziet ouk van dees stad.
Mien naef en ouk mien nich, en miene leeve schat.
Mit vastelaovend juus ´t Groëte Jocus-riék.
Dan huurste baovenal de Venloose meziék.