Det is mien derpke, det doar ligt verschoale.
De Kroenenberg en Evertsoord tesaam.
Doar ligt mien jeugd, ik denk d'r duk nog aan terug.
De Blakt, de Piel, de hei, doar kinse dich good terug.
De boore zien d'r ondernemend en nit klein,
mar um te woene is ut doar nog altied fijn.

Det kleine derpke kan ik nit vergeate,
woar ik mien schoenste joare heb gekend.
't Is zo schoen, nit groet, geleage aan de Piel.
De Kroenenberg en Evertsoord, tesaam beej-ien.
't Is zo schoen, nit groet, gelaege aan de Piel.
De Kroenenberg en Evertsoord zien nog nit ien.