Refrein:
Opzié, opzié, laot mich veurbeej.
Kôm anders nog te laat.
Ze halde dao mien plaetske vreej.
Straks velt d'r nog ein gaat.
Nae, hald mich nao neet langer heej.
Ik doon allein mien plich.
Want zônder mich, ik zeg ut dich
Det is toch gén gezich


D'n optoch trek, Sjeng op zien plek.
Dao leep hae al as kind.
Met in de hand, dan hiël parmant.
Altiéd ut bördje 'Ind'
Maar veurig jaor stônd Sjeng neet klaor.
Ut leep haos oét de hand.
Dao, net op tiéd , klônk al van wiéd:
'Kôm gank ens aan de kant !'

In ôs kefee kôs neemus beej.
U zoot dao stampend vol.
Maar Fien zag: 'Kôm doot neet zoë stôm
En doot mich ens ein lol
Maak aop die deur, laot mich nao veur
De kaarkklup wach op mich.
Ut beer verschaalt, maar is betaald.
Ik maak mich smaal veur dich !'