Zien weej met wat Venlonaere wièd-e-weg van hoés,
geit d'r weer gezônge waere, net wie beej ôs thoés.
De minse um ôs haer die koekeloere,
en kratse zich ens good achter de oére.
Zeej vraoge: 'Zek, wao zien die luuj vandan ?'.
Dan rope weej met alle man:

Refrein:
Raoje, raoje, raoje, wao kômme weej vandan ?
Einen haojen-taoje, dae det neet hure kan.
Wetjes oét de oére, dan waert auk geej 't gewaar.
Weej zien op volle toere met ôs Venloos rippertwaar.
En det is veur ôs zoë waertvol, bringk plezeer en zônneschién.
Euveral op ôzzen aerdbol, wao maar Venlonaere zièn.

In de bus en in d'n trein of in 't vleegmesjién,
is 't net of d'r allein maar Venlonaere zién.
Die kriége um d'n haverklap de kure,
en laote zich in alle toéne hure.
En kump de vraog: 'Wao ziet geej toch vandan ?'.
Dan rope zeej met alle man:

Wao weej staon of wao weej gaon, weej bliéve aan d'n drei.
Minse, die ôs neet verstaon, die hoebele maar mei.
Want met ein Venloos leedje, man, dao kanse,
jao, euveral de pupkes laote danse.
En vraoge ze: 'Wao kômme die vandan ?'.
Dan rope weej zoë hard 't kan: