Ich kóm dich dékser taege in de winkelsjtraot.
Kiks te ouch gét verlaege, doe bés gaar neit kaod.
Doe höbs ei fien figuurke en ei knap gezich.
Ich zou dich gaer get vraoge, loester éns nao mich:

Refrein:
Zét dich, bie mich op´'t sjeutje, maedje, kóm, bés noe éns leif!
Wils te mit migge in 't beutje? Zék toch éns jao, estebleif!
Zits te bie mich op 't sjeutje, kris te get lékkesj van mich!
Zét dich bie mich op 't sjeutje, sjnóbbel, ich hauwt zoo van dich!

Doe bés ei kéndj oet doezend, 't leifste waat besjteit.
Sjus wie ei lente-blömke, sjoonder geef 't neit!
Koos ich dat blömke plökke, 't waas mich alles waerd.
Brachs te veur mich den hemel, hie toch op dees aerd!