Rodor-Scotto en Thuur Laudy

Ich zal uch ei leidje zènge gaon, ei leidje van ooze Wal,
en haope dat 't uch allemaol ouch goud bevalle zal.
Es junkskes koume veer oet de school en knebbelde veer òs dan al,
dan woort v'r kaod en reipe vrech: kòm mer èns mit mich oppe Wal.

Refrein:
Op ooze Wal zo sjik, wie dae om Zitterd lik.
Och Wal kèns doe schpraeke, dat laot dich èns heure,
't leid en plezeier waat bie dich is gebeurd.
In vruiger jaore haer, hauw veer dae Wal zoo gaer.
Veer schtòkde in 't kuulke en schmeete mit de bal, ummer op ooze Wal.

En dènk ich aan die wèntjes trök, wie 't fein en lekker vroor,
dan rende veer op groot gelök 't Neilesch getske door.
Veer schleierde huuk, veer schleierde oet, veer schleierde euveral,
en schprònge schölke oppe wieër, de wieër van ooze Wal.

En hauw enne jòng ei maedje gaer, wo de mam nog niks van wòs,
dan dach er dèks, wo noe weier haer, wo me röstig vrieje kòs.
Want Truke, dat wol neit in de schtraot, 't waar bang veur de kletsch en de kal.
Dan zag 't: jòng, kòm schtrakke mer om zeve of ach oppe Wal.