Ik môt ens met mien elders praote,
det heb ik lang al in de zin.
Ik wil eur iërsdaags gaon verlaote,
umdet ik noow volwasse bin.
Ik bin al zeventiën gewaore,
en altiëd thoes is niks gedaon.
Daorum wil ik eur verklaore,
det ik noow op kamers gaon.

Refrein:
Ik wil vreej zien, hielemaol vreej zien,
wie ein veugelke det vleugels haet gekrege.
Ik wil mien laeve miër kanse gaeve,
want ein veugelke met vleugelkes wilt vlege.
Wanniër mien Mam en Pap,
d'r auk gen snars van snap,
det is mich glad egaal,
ik fiks det zelf waal.
Jao, 't laeve det wuurd pas schoën,
as ik maar, 't guf neet wao, op kamers woën.

Ik kin waal neet vuuel van kaoke,
maar det zal zoë erg neet zien.
Ein bleekske krieg ik waal aope,
en Mam die haet ein wasmesjien.
En as ik beej geval ens krank bin,
dan steit mien mooder altiéd klaor.
Det ik auk zelfstendig zien kin,
jao, det maak ik noow ens waor.

Oet de Revu: 'Waat ennen tiëd'