Refrein:
Op good gelök gaon ich op stap, kom ich oeëverâl,
zoeë gaw ‘t tiêd és, staek ich van wâl.
Op good gelök laot ich ‘m gaon, kom ich good terecht,
waat kroomp és keumtj vanzelf recht.
Woeë det ich lache kân, woeë det ich fieëste kân,
dao wil ich altiêd zeen, dao bin ich toch zoeë gaer.
Umdet ich lache kân, umdet ich fieëste kân,
és vastelaovendj mich ‘t mieëste waerd.

De elfdje vanne elfdje begintj ‘t eder jaor
‘t kriebeltj dan in miên liêf, mer det és gein bezwaor
Nog effekes en dan kân ich weer lekker gaon
waat bin ich toch bli-j det dit kân bestaon

Ich scheet inne lach, van gekke kâl en volop flawwe kûl
mét beinkes van elastiek, dâns ich mich lekker dûl.
As ederein stieët te zînge van tralala
dan bin ich zoeë gruuëts op dae hoempapa