D'r Joep van os is blüuë en bang en och jet krom van bee.
De drissieg is hea noen allang, en doch hat hea nog jee.
Hea sjpelt ziech drum tsoem troeës, mit d'r monneka op der sjoeës :

Refreng:
Hoo, hoo, hollala, op d'r Joep zie monneka,
sjpilt hea vuur 't Jridsje, ee vasteloavends lidsje.
Ing anger kieër, kriet dan de ieër, 't Zet van de tànt Trenet.

Hea zetst ziech dan dök sjtonde-wies, heem op de dulper trap.
Ing inkel kieër kriet hea ing bies, sjtelt aa ziech wie 'ne flap.
En vingt da wie 'ne wille, op der monneka aa tse sjpille.

De meadsjer van os noaber-luu, sjtunt heem da vuur de duur.
Zoeë is 't op der daag va huu, went urjens tuureluur.
En kieke mit bewongerong, noa der Joep, dea sjpilt mit sjwong.

Verleaje trukt en peaësjt der Joep der monneka in en oes.
Der erme sjelm hat richtieg floep, der sjwees brikt hem eroes.
Mar doch sjpilt hea da wie nog nie, bejlaitoeng en melodie :