Ik zit in ein buuëtje op de majjem,
dobber maar ein bietje op de alde Mooder Maas.
Nemus kin mich heej iets make,
in mien buuëtje bin ik miene eigen baas.

Zoë gaon we rech veuroét, ut wuurd vanzelf later.
En als ik eine andere kant op wil, hang ik ein puuëtje in ut water.
Ik bin diek tevreeje, en blaos op mien toét,
mien buuëtje geit vanzelf veuroët.

Refrein:
Laot maar lekker driéve, laot mich heej maar bliéve.
Laot ze maar zweije aan de kant, heej heb ik 't kwant.
Laot mich lekker druime, laot mich lekker luime.
Zoë hald ik ut laeve in de hand.

Kinse die minse die altiéd bliéve laupe,
ze spooje zich d'n ganse daag.
Ik gaef ut toe ik heb efkes mótte winne,
maar noow weit ik det ut auk anders maag.

Asse neet mier wils probeer ut eine kiér,
dan duisse gewoën minder maar dan kriégse miér.
Dan bisse diek tevreeje en bluusse op dien toét,
dien buuëtje geit vanzelf veuroét.

Refrein:
Laot maar lekker driéve, laot ós heej maar bliéve.
Laot ze maar zweije aan de kant, weej hebbe ut kwant.
Laot ós lekker druime, laot ós heej maar luime.
Weej hebbe ut laeve in de hand.