Hôbs dao de jaè’ste kièr gelache,
dao rolde auch waal èns ’n traon.
Mit of zônger zeiverlepke,
zatste dao dien jaèste stepke,
op’t paad van dien bestaon.
Dao zaotste good ônger de panne,
stôngs dèr veur straof auch in dèn hook.
Woo’ste dien jeugd hôbs door gebrach,
en diene shoon èns hôbs gezat,
jao nwoats van los kumps, wètste dat.

Refrein:
Oos ouwershoes, ’t hoes wo in vèr zin gebaore.
Verdreetig en gelôkkig waore,
dat huuske bliet tich ummer bie.
Dien ouwershoes, lièt dich nwoats los hie deep van bènne,
dao nwoajt gesloop dat moos nog kènne.
Dien ouwershoes geufste nwoats vrie.

Soms zuus ’t trôk nao vaole jaore,
En es te dan èns binne lôps.
Zuus te op slaag weer wie ’t waor,
En dan weurt ’t dich weer klaor,
Dat ste ’t nwoats vergaete hôbs.

Refrein:
Oos ouwershoes, dat bliet bestaon oos ganse laeve.
’T haet oos alles mit gegeve,
van wie oos laeve èns begoos.
Oos ouwershoes, wo ’t auch steit of haet gestange,
‘t is ummer mit oos mit gegange,
Oos ouwershoes zwao oud wie oos.