As-se braaf bis, dan kumps-se in d'n hemel.
Wae det neet is, dae geit nao de hel.
Och, wat môtte weej toch met det gezemel,
det bezörr'g ôs allein maar kiepevel.
Weej laeve toch maar eine kier, en det doon weej heej.
Straks zien weej d'r ech neet mier, en alles is veurbeej.

Refrein:
Wat hebbe weej met later noow te make, weej laeve noow en heej.
Straks en later, det zien van die zake, die huüre d'r noow neet beej.
Noow môsse proffitaere, anders kriegs-se spiët.
Of-se ald zals waere, det liërt ôs d'n tiëd.

As-se vuül spaars, dan hes-se wat veur later.
Maar wae dan laef, det is maar de vraog.
Och, dan steis-se messchien op sterk water.
Jao, det gokke op later is gewaog.
Weej hebbe toch gen tesse straks in dae holt're jas.
As-se d'r noow wat van maks, dan hes-se det alvas.