as d'n tied oats kump dat m'n aafsjied nump
en allein de 'herin'ring' blif...
wurd 't aafsjiedsleed, veur dich gedrèjt
sjteiste veurgood in ös hart gegrif

noeste vaerdig sjteis, mich verlaote geis
noe res nog mer ein dènk
aafsjied numme is sjwaor dat waor ummer zo,
mer nog nootsj waor 't 'n aafsjied wie noe....

dit koam vöälste vreug
maak dien traone dreug
want dit aafsjied is
nog lang geinen dood

nootsj geit emes gans,
örges get van dich blif hie
't haet 'n plaetsjke apart,
deep in mien hart

wae ziene pungel bunjt, 'ne nuuje waeg begint
't is gedaon, 't is oet, 't is klaor
wat m'n achterleet naeve 't verdreet
is de gedachte aan 'wie 't woar'

doe môs wiejer gaon,
kom doog weg die traon
wat auch kump,
blief diene waeg ummer gaon..

ich zou zo gaere zeen, dat ver ôs ootsj nog zeen,
as 't ken, as 't oots nog geit....
d'rôm zegk ich neet vaarwel, die weurd die zin zo hel,
'hawt dich good....!' meer zegk ich neit

ich weit: al bäök ich auch,
traone zin wie rouk,
ze vervleege
door de wendj van d'n tied.......

nootsj geit emes gans,
örges get van dich blif hie
't haet 'n plaetsjke apart,
deep in mien hart

nootsj geit emes gans,
doe nums auch get met van mich
en dat haet zienj plaatsj,
veur ummer bie dich