Refrein:
Noeëts neet va mieng leëve,
goan ich noeë al noa heem.
Ich bin neet geer alleen.
Ich mag der neet aa dinke,
ich blief noch beij mieng vrung.
Want as ich noeë heem zou goan,
dat woar toch ieëwig zung.

Der Frens, dea houw ing jubelfest va dreij moal elf joar.
Zoeë lang zong hea der hoeëgste toeën in der vasteloavendskoeër.
Me houw plezeer en hieël veul vreujd, bis s'murgens vreug veer oeër.
En wie me doeë noa heem moeët goan, zong doa der ganse koeër.

De vasteloavend is vuer der Frens der sjunste tied va ut joar.
Mer dreij daag lang, bis asjegoonsdig hat der jong ut zjwoar.
En numt me aafsjied noa die daag is oach der heemwieë doa,
en giekerinne va der koeër leet zich eemoal goa.