Refrein:
't Is neet te geluive, jao, bienao neet te gluive.
Ôs mam, die haet ae-ro-bic-koorts te pakke.
Asof ze sjteit te zeije, zoë sjteit ze dao te zjweije,
um daonao auch nag door de kneen te zakke.
Ze telt daobeej van 1-2-3-4-5-6-zeve ach,
en ze is dèn den aom kwiët, wuërd èfkes mer gewach.
Den geit ze wir beginne, jao, gans opniej beginne,
as of ze dao de lôtto meij kèn winne.

Ôs mam, die hèlt van de môderne tiëd,
en aan die manie, dao wuërd zeej ut geld aan kwiët.
Ze zjwaert stieds beej 't niejste wat d'r is,
al haet ze ut den aug waal dökker mis.
Mer nôw is d'r get niejts, det kôs gèn geld,
mer volges eur ut beste op de welt.

Ze geit sôms auch waal dökker op bezeuk,
en duit op eur maneer ut niejste oët de deuk.
Ze haet daobeej altiëd ut grötste waord,
wat dökker waal ens veurkump beej det saort.
Nôw haet ze daoveur gènne tiëd mier vreej,
want volges eur is det d'r neet mier beej.