Refrein:
Allewiel es 't laeve 'ne poppekast,
en de pupkes, det zeen vae.
Mer weem hieët in dae poppekast di-j pupkes vast,
des de vraog en now zeejjae.
Det es oees Leeve Hieer en dae zieet:
'eine kieër in 't jaor gaef ich wat mieër'.
En det schoeënste verhäölke uut dae poppekast,
vastelaovuntj, veere vae.

Oeëts dan hejje van di-j daag, ein en al gejaag,
leefst haajdje zoeëne daag geruuëltj.
Es 't bunke Uch eweg, raakdje vanne leg,
t'es as d'n duuvel met uch spuuëltj.

Oeëze groeëte regisseur, smînktj wi-j de grimeur,
geuftj ee'dre daag e now gezicht.
Eins in 't jaor esse kemiek, schrieft vör 't publiek,
vör drej daag un kolderiek gedicht.