Refrein:
Nag eine kier same op ut leave klinke,
allein geneete, efkes nërgens mier aan dinke!
In ein polonaise geit ut nöw door,
weej moge lekker blieve, wies ut allerletste oor!
Heej preufs doe nag dea vastelaòvends sfeer,
en met get mazzel hebbe weej det mèrge weer!
D'n hemel heej op eerde, wat wille weej nag mier,
dan same klinke, jao, nag eine kier!

Wat mich lets aan gebeurde, det geleuf geej zeker neet!
Mien glaas, det veel toen bijna um, ich greep ut nag net beet!
Wat kroop naat oeht de binnekank, ging zitte oppe rank?
Ein engelke, det keek nao mich en zei: 'Doe wuurs bedank!'.
Hiel efkes, had ich ut toen neet mier,
mèr zei toen: 'Laot os klinke, nag klinke eine kier!'

Wat toen nag mier gebeurde, is misschjien te gek veur weurd!
Mien glaas, det kreeg ich neet mier leeg, ein wönger waas gebeurd!
Toen heb ich ein groëit fiëst gevierd, det is mich jonk gelierd!
En engelkes, det weit ich now, zien zeker neet verkierd!
Op wolkskes, dao laup ich now op wiër.
Blief geej nag met mich klinke, nag klinke eine kier?