Luuj, heb geej 't al gehuurd, ik heb weer 'ns hard geknuurd,
schreef ein leedje veur de jen, met mien vastelaovespen.
Maar egaal wao ik 't bring, euveral wao ik 't zing :

Refrein:
Nae, nae, nae, neemus, gaar neemus, genne mins, dae zink mien leed.
Al zông 't auk maar eemus, maar eemus kint 't neet.
De kins 't toch probere, as eemus maar begint.
De hebs niks te verleere, umdet neemus 't nog kint.

Luuj, heb geej ut nôw verstaon, ik heb ech mien bes gedaon.
Jao, 't leedje, det is good veur 't vastelaovesblood.
Maar egaal wao ik 't bring, euveral wao ik 't zing :