De kènjeroptoch is alweier geloupe, de kènjer ligke sjtilkes weier in bèd
't is gedaon, ich gaon noe heivisj loupe, en mien tröötje, dat geit ouch mit mich mit
'Zitterd Allein', dat ken ich ram van boete ,dat leidje haet zo'n röstig sjoon begin
gein minsj dae noe nog kik achter de roete , mer mit de lètste aom zet ich `m in.

Refrein:
De Lömmerichersjtraot ligk veur mich aope
De sjtraot ligk laeg, `t is al wiet te laat
Nog ein lètste leid veurdat ich gaon sjlaope
Ich brèng michzelf nog `n sirrenaad
Es dan de lètste klanke klinke
Van 'mien awt Zitterd, Zitterd Allein'
Begint mien tröötje gans greutsj te blinke
En sjut eine sjoever van gelök mich in mien bein.

`s Zòndigssjnachs loup ich laat nog get verlaore
ich weit niet richtig welke kantj nog op
die veier sjlaeg van oze Grote Kirktore
die dreune nog get nao in miene kop
'n rood belunke kump zach aangevlaoge
en tòrvelt in de wèndj get om mich bie
alles waor zo sjpeels en bliej en opgetaoge
d'n eesjte daag is noe alweier veurbie

De daensdignach besjleit ich noe al jaore
Bie 't beeld van os auwt Zefke Mols
Bedènk mich dan wie sjoon die drie daag waore
En dat ich ummer zo sjoon laeve wol
Ich höb weier einen opgelaajden accu
Al is de ammesjuur ouch ram eweg
Tevreije loup ich dan nao hoes toe
Nog eine keer blaos ich mien tröötje rech