Refrein:
Ver dreej hant 'n pan los, 't druppelt bee os durg.
Um dizze tied da maak v'r os geng zurg.
Want veër hant 'n pan los, meschen og dreej.
Me no die daag, da is dat wir verbeej.
Me no die daag, da is dat wir verbeej.

E gans joor leve ver serjeus en dunt ver gas normaal.
Me kunt der vastovestied, da kal ver domme kaal.
't Kumpt in ens zeu beej os op, al klienkt 't nog zeu raar.
Do ken ver gaar niks tege doewe, dat weëd ver wal gewaar.

Ver hant os der beej neer gelaat, et kumt wir al joars truk.
E dinke veerj dis enkel kieër en make os neet mieë druk.
't Is da og e scheun geveul, do is niks aa te doewe.
Me zit wir alles van zich aaf en lit 'm nog ens goewe.

Tog hant ver os dekker aafgevroud, wie tog e zeu get kent.
't Is en bliet e gek gedeuns, es me do aa dinkt.
En es et now mer enge houw, da laat ver os do beej neer.
Me nee, ver hent et allemoal, veult derj 't og al weer.