Refrein:
Mug 't 'n bitje meer zien, t'zit t'r now toch emmaol èn.
Mug 't 'n bitje meer zien, ik wor toch nooit 'n slanke dèn.
Mug 't 'n bitje meer zien, 'n oons, 'n poond, we kieke nie zö nòw.
Wa mikt da bitje meer, wa mikt da bitje meer, tada, tada, tada.

Ik heb altied geleerd mien bordje lèèg te ète,
en zöas ge kunt zien, bin ik da nooit vergète.
Haost óveral lekker ròònd, mit hier en daor 'n ploj.
En al die kèls achter òòns, die viende da wel moj.
'n Unske meer kan toch gèn kwaod.
Ge lit veul vaster op de straot!!!

Ik snol en vrèèt mar raak, ik viend 't toch zö lekker,
en dorrum zien ze mien wel duk bij d'n bekker.
'n Sukske kéés of worst, nog liever balkebrïj.
't Mikt nie uut hoe veul 't is, 't kan d'r altied bïj.
'n Unske meer kan toch gèn kwaod.
Ge lit veul vaster op de straot!!!