Sóms meus toch d'n tièd, ens stil bliève staon.
Maar wie 't mich spiët, ik mót noow ech gaon.
't Is noow gedaon, steeds kump weer 't ind.
Wie jaomer, det ik det vind.

Refrein:
Morge, morge, dan zeen weej ós weer.
Morge, morge, ik zeen dich zoeë gaer.
Zoeë hièl doeën beejein,
want det veult toch zoeë fijn.
Morge, bis dich neet allein.

Weej dansde zoeë gaer, op deze mezièk.
Waat hóng heej ein sfeer, ik veulde mich rièk.
Toch mót ik nao gaon, 't is weer veurbeej.
Maar morge, bin ik weer heej.

Noow is 't zoeë wied, de lampe gaon oèt.
Waat vloog weer d'n tièd, maar kièk ouk veuroèt.
Want steeds weer opniej, merk ik met plezeer,
morge det wuurt 't steeds weer.