Iech had 'n tant zoe gemein en zoe lieg,
die zag: “Es iech doed gaon krijgs diech alles vaan miech”.
Moos neet moppere.

Al wat zie miech naoleet waor 'n aajd lere ves,
mèh iech voont e breefke vaan honderd in de tes.
Moos neet moppere.

Me breurke, d'n ajdste, kaom d'r hiel good vaanaof,
oondanks tot zie häöm gaar niks had belaof.
Moos neet moppere.

Heer orf 'r hoes, en de cent miene neef,
meh dat testemint waor zoe leek wie e zeef.
Moos neet moppere.

Moos neet moppere, este moppers brink dat mer sjagrijn.
Moos neet moppere, vaan al dat gezeur krijgste pijn.
Moos neet moppere, geluif miech, dao köpste niks veur.
Lach en ederein lach mèt diech.
Jenk en de jenks gans allein.
Lach en ederein lach mèt diech.

Häöre vrund, hei oet Hier, woort auch good bedeend,
meh dee had mien tant stiekem jaore verweend.
Moos neet moppere.

Iech vin al mèt al heet mien tant miech gekloet,
mèh iech kin niks mie zègke want noe is ze doed.
Moos neet moppere.

Ze zègke wel ins diene rögk, dee is breid.
Mèh gaar niks te erve, dat deit mich toch leid.
Moos neet moppere.

Al wat iech zègke wèl, hei in dit leed:
Es tant noe nog leefde bekeek iech häör neet.
Moos neet moppere.