Pariês det haet zien Seine, in Kölle is de Rien.
D'n alde blauwe Donau löp altiêd nog door Wien.
Maar waat 't schoënste is, det weite wéj beslis.

Refrein:
Det is ôs Mooder, jao det is Mooder Maas.
Die schoëne Majjem, die schoëne Mooder Maas.
Wie bôks béj liefke, wie greun béj graas.
Zoë huërt béj Venlo, os Mooder Maas.

Merieke hilt van wandele, maar noëts ens nao de hei.
En nao ôs Floddergetske, krieg ik um auk neet mei.
Het zaet: det wetste bes, ik heb maar ein adres.

Mestreech haet ziene Vriethaof, Remund 'ne ' kaoie zit '.
In Tegele prônk d'n oêles, en Venlo haet ' de Pit '.
Maar ein dingk gans allein, det hebbe wéj gemein.