Mooder aarde

Tekst: 
Herman Veugelers
Muziek: 
Herman Veugelers
Artiest: 
Herman Veugelers
Album: 
Diverse artiesten - Milieufederatie Limburg - 'LimburGreun!' - Marlstone recordings BV - CDL9242
Plaats: 
Obbicht

Os mooder aarde, wets te nog, veur niks aan os gegaeve,
haet ummer oze boek gevöld mit kappesmoos en broad.
Mer noe lik ze versjangeleerd mit gif en zoere raege.
De blome, die versjlakke en de buim goan langsaam doad.
en af en toe heûr ver profete rope:
'Noe hauwt in godsnaam mit dat knoaje op'.
Mer weer blieve in os chemisch pötje reure,
mit 'ne eikehoute kaeper veur de kop.

Refrein:
Sjmiet mer weg, knoaj mer raak, 't zal miene tied waal doere.
Sjmiet mer weg, knoaj mer raak, want ich wil toch ummer maer.
Sjmiet mer weg, knoaj mer raak, ze kenne mich de pôkkel sjoere.
Sjmiet mer weg, knoaj mer raak, want ich laef mer eine kaer.

Wo oait de Laura haet gerouk, zoa vlak bie Eygelshoave,
zit tonne miensjtein in de grondj en dat is nogal link.
Doa zitte aromate in, die komme langsam boave,
en load en koper, barium en nikkel, kwik en zink.
En de professer, dae haet al drop geweze:
'Die voeligheid geit vlege met de wendj.
Doa mos te veur de sjpas mer neet goan loupe.
Gein mooder moag doa sjpele mit heur kendj.'

Es hie de Maas weer zakke geit, noa waeke sjnae en raege,
dan vunjste karre plestik-kroam en tempex op den diek.
Wat vreuger de revierklei woar, veur 't koare eine zaege,
dat zit noe vol cadmium en is gevaerlik sjliek.
Mer de noadklol zeen ver mörge al vergaete,
omdat zoa klökske neet aan 't trumpke blif.
En de keu mit nummerborde in de oare,
die vraete zich noe sjtief aan al dat gif.

Gehaks wurd mit sulfiet gekleurd, mer kin ich dat verdrage ?
Wat deid dae conserveringskroam noa joare in mien lief ?
Hormone in de krammenaai, mer waorom zou ich klage ?
Dat is ein zörg veur later toch es ich de kanker krieg.
Want jederein blif röstog consumere,
weer gluive de reclame op zien woord.
Weer höbbe trouwens zjwoardere probleme:
Fortuna voetbalt taege Feyenoord.

De boer, dae langsaam wakker wurd, krig noe waal in de gate,
dat allemoal dat lendjbouwgif hie oppe doer neet baat.
Mer veur de junikever en de keuniginnepage,
die maer es doezend joar hie laefde, is 't al te laat.
En dalik moag geer mich ouch goan begrave,
in sjwoar metale of in zoere grondj.
Of loat mich get proaperder cremere,
dan sjuuf ich giftig hie es vleegesj rondj.