Refrein:
Moj… nie… moj… nie…
Ik laot mij nie bepraote en vat ‘r minstes driej
Moj… nie… moj… nie…
‘k Vier de vastelaovesdaag, die ‘r te viere zien
En daor doede niks án áf
Daor tráp ik moj nie ien

Al huuërde ok duk zegge, daorvur ziede toch te âlt
’t Is zund van òw caente, of ’t is bute veuls te kált
’n Ech Hazehárt dat mákte moj niks wies
Dat slöt toch vur de kárneval en tiggen elke pries

Vergét dus már ’s efkes òwwe laeftied of ’t gepraot
En smiet òw ien ’t fieëste van hieël vroeg tot saoves laat
Dan vliege mit dees daag òw zórg uut de kop
En zudde mit mij zegge:.. daor knapte moj van òp