Stien vur stien, vandaag stapel ik keier op elkaar
steeds ‘n paar, en langzaam grujd d’r enne flinke hoep
en Ik loep, en onderweg dan kiek ik um meej hin
zoedat ik wet en neet vergeat, hoe ver ik nou al bin

stap vur stap, alles wat ik mei nar boave neem
gen probleem, giet in enne kopere keatel en ik wacht
elke nacht, goei ik alles wat ik nuudig heb bijien
reur ik good dor elkaar en dan maak ik moaneschien

dan zit ik doar hoeg, moaneschien, mar zeker neet druug
dan zit ik blie te zien, als de zon is gezakt
stien vur stien, elke nacht maak ik moaneschien

schep vur schep, en dan de tied zien werk loate doon
hiel gewoen loate pruttelen net als de vurrige kier
mog iets mier, toeters en belle, vlinders, vioele good dorien
en dan ruuk ik de geur van verse moaneschien

dan zit ik doar hoeg, moaneschien, mar zeker neet druug
dan zit ik blie te zien, als de zon is gezakt
stien vur stien, elke nacht maak ik moaneschien

helling op en helling af, de ganse daag, umhoeg en wir umlieg
ienmoal boave zakt ‘t stof, val ik neer met enne plof
in wolke gehuld en met hiel veul geduld

stroal vur stroal, neem ik mei in enne broen papeere zak
hiel strak, halt ‘m dicht teage meej aan en dan hiel gauw
vur daag en dauw nar ’n donkere plek heer onder in ‘t bos
loat ik de moaneschien los, giet alles stroale

en merge wir opnij, dan zit ik doar hoeg, moaneschien
mar zeker neet druug, dan zit ik blie te zien
als de zon is gezakt, stien vur stien, oaver nou en oaver straks
donker en licht, ’t zit hiel dicht bijien, ‘s oavends in de moaneschien