Meters deip al in de grondj van os limburgs landj,
weede koale droetgehoald mit de schöp of mit de handj.
Nutter werk, dat goaf 't neit, mer me kreeg goud loon.
Geine koempel waer toen idialist, me deeg ut veur de poen.

Refrein:
Mit de lift noa de hèl, mit de lift noa de hèl.
Zo is 't nooit geschreve, mer zo waer ut wel.

Edere moandigmörrege, veur de schich begos,
zoog zich Zef de longe vol en wis dat 't eigelik neit meer koosj.
Hee keek triestig noa de lifkooi, dacht angstig aan ut gaat,
heurt dan de stum van stieger Joep 'Zèk, wurd nog jèt jemaad? '.

Schoefele en schofte, schiete op de schup,
klaam van ut veule zweite, dabbele in d'n drek.
De duuvel op de hiele, veur dich loag 't pandj.
Longe die dich brenne, pien doon kratse op dien handj.

Eine houp ellende onger in die koel.
Durf ze soms te klaage, me stopte dich de moel.
Goddank, 't is veurbie noe, dee rotzooi in de grondj.
De romantiek van vreuger, dee lap ich aan mien kontj.