Ze zegge det de lôch zoë is bedorve,
ze zegge det de grônd zoë is vervoeld.
De viskes in de baek zien oetgestorve,
maar zoë haet de neteur det neet bedoeld.
Al is de waereld dan doëdkrank,
't is nog neet te laat goddank.

Refrein:
Nôw laot ôs zörge det de waereld gauw weer baeter wuurd.
En laot ôs dan maar drek beginne in ôs eige buurt.
Genne rômmel in 't water, in de lôch en in de grônd.
As ederein det duit dan wuurd ôs waereld weer gezônd.
Nôw laot ôs zörge det de waereld gauw weer baeter wuurd.

Ôs colablikskes hure in d'n dreksbak,
en plastic tâötjes auk, det is ein feit.
Dus nemus miër van ôs dae 't zoë gek mak,
en alles maar luët valle wao hae steit.
Want eder bietje baat beslis,
as ederein zoë praoper is.

Weej liëre 't dan auk de groëte minse,
die zegge dan van ôs: 'Waat zien die slum'.
Ein schoëne waereld det is waat weej winze,
maar ja, det lök neet zoë in eine mum.
Auk al deurt 't einen tied,
einmaol kump 't waal zoë wied.