Als kink wool iech ing jatsband han, joa, dat sjtong vuur miech vas.
Den pötsjer, deksele en ing pan, dat woar mieng jrüetste sjpas.
Mer wie iech doe jet auwer woar, doe vool ‘t miech ieësj óp.
Mieng eldere hauwe ‘t doch sjwoar, mit zoeë ing jekke sjup.

Da mos iech sjtiekkem laache en dink da werm tseruk.
Da sjteuber iech óp zölder mieng sjoeëlstesj oes d'r sjtub.

Refreng:
Mieng auw sjoeëltesj han iech in hank.
De botramme zunt drin en de mam winkt in d'r jank.
Mieng auw sjoeëltesj is waal kapot,
mer die hat zoeëjet va vruier, en drum don iech die nit voet.

Óch went de blaar werm jeël zunt, en reën hingt in jen loeët,
die kinger werm noan sjoeël junt en die zunt jód jemoeëd.
Da junt ze ‘s mörjens allenäu op d'r sjoeëlplai sjtoa.
Wen iech ‘t vuur ‘t zage hai, iech jing dön hingernoa.

Mer jód, iech wees dat dat nit jeet, die tsiet, die is vuurbei.
Iech zuk da mer mieng sjoeëltesj op, en dink miech dan derbij: