De geliërde zag slum, weej krejeere veur um,
zô’nne niejerwetse kloon.
Waat ik noow doon of laot, d’r wuurt euver gepraot,
maar dao kan ik niks aan doon.

Refrein:
Det waas neet ikke maar miene kloon,
dao kan ik dus niks aan doon.
Wao dae steit, wao dae geit, kumpse noeits aan de weit.
Daorveur is det ‘nne kloon.
Det waas neet ikke, maar miene kloon,
daomei heb ik niks van doon.
Zien gekuit, waate duit, schuuf me mich in de schoon,
Maar det waas ik neet………… det waas de kloon.

Ik vreej heej, ik vreej dao, neemus duit mich det nao,
alles te geliéker tied,
En al liek ’t ôg vraemp, ik staon noeits in mien haemp,
want det zeg ik zônder spiét.

Miene kloon geit op stap, genne mins dae dan snap,
det ik nörges bin gewaes.
Ik lig lekker in bed, zonder det eemus wet,
det ik oore heb gepaes!