Miene dieke

Tekst: 
Ben Verdellen
Muziek: 
Ben Verdellen
Artiest: 
Ben Verdellen
Plaats: 
Blerick

D'n alderdôm kump met gebraeke,
en met euvergewich.
De bôks die nog niej in de kas leet,
geit allang neet mier dich.
Ik heb al getrimp en wat kure gedaon,
maar al det geplaar baat gen ziër.
En kump de mismoot mich d'raan,
truuës de vrouw mich spôntaan,
en 't zink dan veur mich kiër op kiër

Refrein:
Dich bis van mich, miene lekkeren dieke.
Al waat ze zegge euver dich det luuët mich kald.
Dich bis van mich, miene lekkeren dieke.
Ik weit gewoën det ik zeels-vuul van dich hald.
Al waat ik vraog aan dich, det duiste gaer veur mich.
Dich lees dien gans gewich veur mich in de schaol.
Dich bis van mich, miene lekkeren dieke.
Ik haop det ik met dich de hônderd haol.

s'Aoves wannier ik gaon slaope,
blief ik veur de spegel staon.
Dan trek ik nog efkes d'n boëk in,
maar auk det wilt neet mier gaon.
En as ik mich buk, um de zök oët te doon,
hink 't buukske mich haos op de bein.
Dan kiek de vrouw mich ens aan,
truuës mich weer hiel spôntaan,
en 't zink dan veur mich gans allein.