Lèts waor ich bie d'n dokter, dae deilde mich toen mit:
'Ich gluif dat in dien gene 'n unske humor zit.
Dat haet dich flink te pakke, dat lièt dich neet miè los.
Ich zouw ouch gaar neet weite was doe zonder humor mós.'

Refrein:
Heij höbs te 't al gezeen?
Ich höb 'n unske humor.
Ich kiek lachend om mich heen;
ich höb 'n unske humor.
Dat kriet hièl get sympathie,
dao kómme kilo's mit versjtand toch gaar neet bie.
En ich weit es doe een wiets verköps,
da-s te ouch een unske humor höbs.

Mit carnaval is humor 't leefste wat me zuut,
in zale en cafékes, op sjtraot en in de buut.
Dat unske lièt ós lache, dus gaef ich 't ruum baan.
Sjtrak löp de ganse tent achter mien unske humor aan.

Ins gaon ich nao d'n hemel, dan geit 't unske mit,
zoadat ich dan daobaove neet in mien eentje zit.
En es d'n hemel sjöddelt kint dat gein wónder zin.
Dat is mien unske humor, dat sjödt Petrus nóg ein in.