Refrein:
Venroj, de pláts wor ik van hâld
Venroj, zoeë moj vur jòng an âld
En dur de jaore hin
Wieët ik waor ik gaer bin
’t Is ien Venroj, mien Rooj

Mien moëder daenkt dukker án vroeger terug
An Venroj waor zij zoeë van heldt
Helaas göt d’n tied ’r nòw veuls te vlug
’t Meenske is ok al áld
Már wette wat ze zaej
Aover al dat neeje grej

Zoeë het ok mien wiëgske ien Venroj meuge staon
Gebore, getoge ien Rooj
Ik bin beej de nònne nor schól gegaon
En lieërde wat vader gaer wooj
Zoeë bin ik òpgegräöjd
Waor de Pieël ’t mojste bläöjt

En zie ik mien kiender nòw speule òp straot
Dan daenk ik d’n tied vliëgt vurbeej
Már huuër ik ze zinge òp dees schón maot
Dan wieët ik, ze zien ok tevreej
Want al zien ze nog wat jòng
Wette wat me daor zòng