Refrein:
Mit ein ouch deit 't lache, mit 't anger bäök 't ein traon,
dat is mien prechtig maske, achter woo ich versjtaoke gaon.
't Teikent Vastelaovend en 't laeve van eine minsj.
Saame lache, saame bäöke, dao-aan is niks verkinsj.
Saame lache, saame bäöke, dao-aan is niks verkinsj.

Oppe zölder in de klamottekis, dao lik 't d'r baove op,
mien mòmmegezich veur drie dol daag, woo ich mich achter versjtop.
Ich draag 't jeder jaor en daag en kèn neit zònger dat dènk.
Mer eigelik is dat gaar neit waor, went ich draag 't 't ganse jaor.

En went ich dan ouch in de sjpeigel kiek, dan zeen ich mien eige gezich.
Ich bèn dan ouch ònverkleid wie bliek, 't liek op 't maske van mich.
Geteikend veur de lol en sjpas, dat maske hie in de kas.
Waat ich mich opzet die drie dol daag en waat jederein heel goud pas.